Koolmeesjes, roodborstjes, mussen en zelfs een koppeltje duiven kwam er opaf.
Het was toch zo'n mooi beestje... AAAHHHH
Nog nooit eerder zoiets leuks/liefs gezien.
Toch maar even de digitale camera gepakt. Het was te ver weg voor mijn gewone lens, dus de telelens er maar even op gezet.
"Oh, kijk eens", zei ik nog tegen J. "Daar zit een heel lief beestje".
"Lijkt wel een eekhoorntje" zei hij. "Nee, dat kan het niet zijn, die hebben een pluimstaart, net als onze perzen, en dat heeft deze niet." Wat zou het dan zijn ? Geen idee !
Foto's inmiddels op de laptop gezet en vergeleken met foto's bij Google afbeeldingen.
En toen was het niet meer AAAHHHH maar eerder IIIEEEEE.
Nu heb ik in mijn hele leven nog nooit een rat gezien.
Maar het is zo raar.
Eerst (als je nog niet weet wat het voor iets is) is het een lief en leuk beestje dat bij ons brood komt eten om te overleven en als je dan weet dat het een rat is veranderd dat leuke/lieve diertje ineens in iets wat met vies en ziektes wordt geassocieerd. Vreemd gevoel hoor !
We hebben godzijdank niks in ons tuinhuisje liggen van voer of zaadjes voor de vogels, dus de kans dat onze "bezoeker" terugkomt is niet zo heel erg groot. Ik zou ook niet weten waar hij/zij vandaan moet komen. We hebben geen mesthoop, geen hamsters/cavia's/konijnen in de tuin (onze buurvrouw heeft wel meerdere caviakooien in de tuin staan bedenk ik me nu ineens...) en ik heb geen moestuin. Eetbare dingen hebben we dus niet.
Maar aangezien we enorme dierenliefhebbers zijn, heb ik toch medelijden met het beestje.
Als zo'n schuw diertje zich al in een achtertuin waagt om brood te zoeken, dan moet de winter toch streng zijn voor zulke dieren.
Nou, dan mag hij van mij best een beetje brood pikken van de vogels, ook al is het eigenlijk een ongewenste gast !
Ik zal toch eens achter het tuinhuisje gaan kijken of ik kan zien of hij/zij daar een nest heeft, want we willen natuurlijk geen plaag.
